Bycie samotną matką wiążę się z wieloma trudnościami oraz obowiązkami względem dziecka. Mało czasu, ciągły pospiech nie sprzyja nawiązywaniu relacji z innymi ludźmi. Człowiek zostaje sam ze swoimi problemami i troskami dnia codziennego. Samotność pogłębia się z każdym kolejnym dniem. Ciągle jest coś co trzeba zrobić, a gdzie tu czas na jakąkolwiek przyjemność, na kontakty międzyludzkie. Nie jest to coś czego można by pozazdrościć, ale z każdej sytuacji jest wyjście. Dodatkowo sprawę może komplikować nasz wiek. Jednak jest to tylko kwestia podejścia. Jeśli będziemy twierdzić, że jesteśmy za starzy na miłość to rzeczywiście tak może się okazać. Dlaczego tak się stanie? Ponieważ nie będziemy mieć motywacji, aby dokonać jakichkolwiek przemian. Samotne mamuśki chcą poznać miłość życia Z pewnością nie można się zniechęcać. Nawet jeśli w tym momencie jesteśmy samotni to nie oznacza, że za jakiś czas musi być to samo. Jedyne co trzeba zrobić to wziąć sprawy w swoje ręce. Pierwszy krok jest zawsze najtrudniejszy, ale z każdym kolejnym będziemy coraz bliżej celu. Będzie nas to kosztować trochę wysiłku, ale myśląc o przyszłości, która może nas czekać to naprawdę się opłaci. Od czego zacząć? To jest pierwsza myśl, która nam towarzyszy przy rozpoczęciu pracy nad zmianami. Powinny one być wprowadzane stopniowo, ale systematycznie dzięki temu jest szansa na powodzenie. W dzisiejszych czasach jest bardzo wiele sposobów na poznanie innych ludzi. To od nas zależy co nas interesuje i co chciałybyśmy. Na początek można wejść na czat tematyczny, ukierunkowany właśnie dla osób takich jak my. Warto podjąć to ryzyko, jeśli nam się nie spodoba zawsze możemy się wylogować i zakończyć tego rodzaju przygodę. Ale może być też tak, że czat okaże się miejscem, gdzie poznamy wiele miłych ludzi. I kto wie może nawet mężczyznę z którym uda nam się stworzyć szczęśliwy związek.PRL, samotne matki, egzekucja alimentów, listy, skargi, fundusz alimentacyjny Abstrakt. Tekst opisuje problemy, jakie w świetle listów pisanych do urzędów centralnych dotykały matki samotnie wychowujące dzieci. fot. Fotolia Wychowujesz samotnie dziecko? Sprawdź, czy możesz liczyć na pomoc dla samotnej matki! Kiedy samotna matka może uzyskać pomoc? Wyłącznie najbiedniejsze matki (takie, w których rodzinie dochód na głowę nie przekracza 504 złotych netto) mogą liczyć na pomoc dla samotnych matek. W tej chwili jest to zasiłek rodzinny w wysokości od 48 do 68 złotych miesięcznie (w zależności od wieku dziecka), jednorazowy zasiłek 1000 złotych z tytułu urodzenia dziecka (nie mylić z "becikowym”, ono się należy każdemu), dodatek 100 złotych na rozpoczęcie roku szkolnego i ewentualnie 90 złotych, gdy dziecko uczy się poza miejscem zamieszkania. Jeśli ojciec dziecka nie żyje lub jest nieznany (a więc nie ma zasądzonych alimentów), jako samotna matka dostaniesz dodatek dla samotnych rodziców w wysokości 170 złotych na dziecko, ale nie więcej niż 340 złotych na wszystkie twoje rodzinne przyznawane są na okres roku. Obecny tzw. okres zasiłkowy upływa 31 sierpnia 2007. Już w lipcu w swoim urzędzie gminy powinnaś złożyć wnioski o zasiłki na kolejne 12 ojciec dziecka żyje, ale skutecznie wymiguje się od płacenia alimentów, możesz też uzyskać tzw. zaliczkę alimentacyjną. Prawa samotnej matki: wspólne rozliczenie z dzieckiem Pomoc dla samotnej matki to np. prawo do wspólnego rozliczenia z dzieckiem. Możesz z niego skorzystać, gdy: dziecko jest niepełnoletnie, nie ukończyło 25 lat i uczy się, a w roku, za który się rozliczasz, nie uzyskało dochodów z wyjątkiem renty rodzinnej, dochodów wolnych od opodatkowania lub w wysokości nie wymagającej zapłaty podatku (w 2007 r. jest to kwota 3013,00 zł), jeśli pobierasz na nie zasiłek pielęgnacyjny (bez granicy wieku). Nie możesz skorzystać z tej ulgi dla samotnych matek, jeżeli choć część twoich dochodów obejmuje podatek liniowy 19 proc., ryczałt lub karta rozliczyć się wspólnie z dzieckiem tylko wtedy, gdy jesteś osobą samotną w rozumieniu przepisów prawa (panną, wdową, rozwiedzioną, masz orzeczoną sądową separację bądź gdy twój mąż został pozbawiony praw rodzicielskich albo odbywa karę pozbawienia wolności). Warto już na początku roku złożyć w pracy oświadczenie o chęci opodatkowania się wspólnie z dzieckiem. Wówczas potrącany podatek będzie niższy i więcej pieniędzy z pensji trafi do twych rąk. Ponadto, począwszy od 2007 roku, na każde własne lub przysposobione dziecko możesz odliczyć od podatku tzw. ulgę prorodzinną w wysokości 120 złotych. Ta ulga jednak nie dotyczy osób, które rozliczają się na podstawie ryczałtu, karty podatkowej lub płacą podatek liniowy, a także tych, którzy nie są opodatkowani PIT, np. rolników. Prawa samotnej matki: refundacja kosztów opieki Jeżeli jesteś bezrobotna i samotnie wychowujesz dziecko do lat 7, a dochód w twojej rodzinie nie przekracza na głowę 351 zł, w przypadku podjęcia pracy możesz liczyć na tzw. refundację kosztów opieki nad dzieckiem. Następuje ona: na okres do 3 miesięcy, jeżeli podjęłaś pracę na co najmniej 6 miesięcy; na okres do 6 miesięcy, jeżeli zostałaś zatrudniona na co najmniej 12 miesięcy. Refundację wypłaca starosta w wysokości nie wyższej niż połowa zasiłku dla bezrobotnych (jest to obecnie 266,45 zł). W przypadku skierowania na staż, przygotowanie zawodowe lub szkolenie, refundacja obejmuje okres ich że jako samotna matka masz pierwszeństwo w przyjęciu dziecka do żłobka, przedszkola, świetlicy szkolnej. Warto poinformować o fakcie samotnego macierzyństwa wychowawcę dziecka. Niejednokrotnie placówka np. dofinansowuje obiady bądź obniża opłaty za zajęcia pozalekcyjne (np. naukę języków czy pływania), wycieczki, "zielone szkoły". Prawa samotnej matki: prawo do ulg oraz zasiłku rodzinnego Niektórym z nas najbardziej doskwiera zła sytuacja finansowa. Inne mają problem ze znalezieniem pracy bądź wciąż borykają się z ojcem dziecka, który rzuca kłody pod nogi. Większości doskwiera brak bratniej duszy. Gdzie wtedy udać się po pomoc dla samotnej matki?Zasiłek rodzinny przysługuje wtedy, gdy dochód na osobę w twojej rodzinie nie przekracza 504 zł netto (na rękę), a jeśli masz dziecko niepełnosprawne – 583 zł. Jest przyznawany na okres zasiłkowy – obecny upływa 31 zasiłku zależy od wieku dziecka i wynosi: 48 zł na dziecko do 5 roku życia 64 zł na dziecko, które ukończyło 5 lat, ale nie przekroczyło 18 roku życia 68 zł – na dziecko powyżej 18 lat, do ukończenia 21 roku życia. Jeżeli jako samotna matka uzyskasz prawo do zasiłku rodzinnego, będą ci przysługiwały dodatki: z tytułu urodzenia dziecka w kwocie 1000 zł (nie myl tego dodatku z becikowym!). Możesz o niego wystąpić, jeśli dziecko nie ukończyło roku życia. Do wniosku o ustalenie prawa do zasiłku należy w takiej sytuacji dołączyć skrócony odpis aktu urodzenia dziecka. z tytułu opieki nad dzieckiem w czasie urlopu wychowawczego. Jeżeli zdecydujesz się na osobistą opiekę nad dzieckiem i pójdziesz na urlop wychowawczy, przez dwa lata będziesz otrzymywała dodatek w wysokości 400 zł miesięcznie. Nie otrzymasz jednak tych pieniędzy, jeżeli: oddasz dziecko do żłobka, przedszkola lub innej placówki, w której będzie miało zapewnioną opiekę, czyli nie będziesz zajmować się nim osobiście, podejmiesz pracę zarobkową, otrzymujesz zasiłek macierzyński, pobierasz rentę lub emeryturę. z tytułu rozpoczęcia roku szkolnego. Dodatek przysługuje jednorazowo z okazji rozpoczęcia roku szkolnego lub rocznego przygotowania przedszkolnego w zerówce. Jego wysokość wynosi 100 zł. z tytułu podjęcia przez dziecko nauki w szkole poza miejscem zamieszkania. Jeżeli twoja pociecha w czasie nauki mieszka poza rodzinna miejscowością przysługuje dodatek w wysokości 90 zł, a gdy dojeżdża do szkoły – 50 dodatek wypłaca się od września do czerwca. dla samotnych rodziców. Ten dodatek przysługuje tylko wtedy, gdy dziecko nie ma ustalonych alimentów, bo jedno z rodziców nie żyje lub ojciec dziecka jest nieznany. Wynosi on 170 zł miesięcznie na dziecko, nie więcej niż 340 zł na wszystkie dzieci. Jeżeli twoje dziecko ma orzeczoną niepełnosprawność, ten dodatek może być zwiększony o 80 zł (160 zł na wszystkie dzieci).Samotni rodzice, którzy nie mogą wyegzekwować alimentów, mogą ubiegać się o zaliczkę alimentacyjną (o ty szczegółowo piszemy w następnym numerze). Zasiłek rodzinny i dodatki wypłacają gminy. Wniosek o zasiłek rodzinny trzeba więc składać wyłącznie tam. Można to robić już od wniosku o zasiłek rodzinny trzeba dołączyć: kopię dokumentu tożsamości odpis aktu urodzenia dziecka ewentualnie orzeczenie o jego niepełnosprawności zaświadczenie ze szkoły potwierdzające naukę, jeśli dziecko ukończyło lat 18 zaświadczenie z urzędu skarbowego o dochodach (wydaje je urząd skarbowy na specjalnym druku) zaświadczenie lub oświadczenie dokumentujące wysokość innych dochodów oświadczenie o deklarowanych dochodach, gdy podlegasz przepisom o zryczałtowanym podatku dochodowym inne zaświadczenia (np. prawomocny wyrok rozwodowy, prawomocne orzeczenie o przeprowadzonym postępowaniu adopcyjnym, itp.) Kiedy dzieje się naprawdę źle, najtrudniej znaleźć wolę walki, pokonać wstyd, poprosić o pomoc. Do ośrodka pomocy społecznej zgłaszamy się, gdy już nikt nie pożyczy nam ani grosza więcej. A rozpatrzenie podania trwa 2 tygodnie! Nie czekaj więc do ostatniej chwili. Oni nasłuchali się tylu smutnych historii, że niczemu nie będą się dziwić. Zresztą robisz to dla dziecka... Prawa i ulgi dla samotnych matek w praktyce Ola rozstała się z mężem, gdy ich synek miał 3 miesiące. I nigdy nie żałowała. Teraz Alan ma 11 lat. "Od 3. miesiąca życia wychowuję go sama – tłumaczy Ola, bezrobotna. – Mój partner nie dorósł nawet do małżeństwa, ale myślałam, że może dziecko go zmieni. Nie zmieniło. Uznałam więc, że synkowi lepiej będzie bez ojca, że ważniejszy jest spokój. Niedługo potem straciłam pracę, a wkrótce także dach nad głową. Zadłużyłam mieszkanie. Musiałam je sprzedać i kupić coś mniejszego. Po jakimś czasie znalazłam pracę, ale synek tak chorował, że nie mógł chodzić do przedszkola. Moje zarobki starczały tylko na opiekunkę i opłacenie rachunków. Na byłego męża nie mogłam liczyć. Przez lata nawet nie próbował zobaczyć syna. Byłam zdana tylko na siebie, bo według urzędników z pomocy społecznej, skoro mam alimenty, to już nic mi się nie należy. Na szczęście z czasem synek przestał chorować. Kiedy poszedł do szkoły, mogłam zrezygnować z opiekunki. Od tej pory było nam trochę lepiej. Rok temu znowu straciłam pracę, ale jakoś sobie radzimy. Pracuję dorywczo, czasem na czarno i jakoś to się wszystko kręci. Pewnie, zapomniałam już jak wygląda fryzjer, ale mój syn jest pogodny. Ma spokój, w naszym domu nigdy nie brakuje uśmiechu. Kiedy czasem coś się wali, mam wszystkiego dosyć i myślę, że nie dam już rady, wystarczy jedno spojrzenie na Alana i jestem gotowa góry przenosić. On jest moją nagrodą za wszystko. Dlatego nigdy nie żałowałam swojej decyzji." Alicja Hass i Joanna Krzyczkowska Sprawdź inne porady:
The New York Times opublikował niedawno opinię kilku socjologów, mówiąc zasadniczo, że nie powinniśmy demonizować samotnych matek (duh) jako przyczyny wysokiego wskaźnika ubóstwa. Na razie dobrze, ale uważam, że prawdą jest odwrotna konstrukcja: samotne matki są nieproporcjonalnie dotknięte ubóstwem i żyją w ubóstwie, zwłaszcza jeśli są również samotnymi matkami
Jak radzą sobie z seksem samotne kobiety? Czy łatwo im znaleźć choćby przypadkowego partnera? Ich potrzeby erotyczne i sposoby ich zaspokajania są wciąż w kraju tematem tabu. Spis treściSeks samotnych kobiet - radzą sobie różnie Seks samotnych kobiet - szukają znajomości przez InternetSeks samotnych kobiet - być "tą drugą"Seks samotnych kobiet - samotna pozna pana Monika, 42 lata: - Kilka lat temu ktoś się do mnie włamał i wyrzucił wszystko z szafek. Policjanci znaleźli na podłodze mój wibrator i od razu zaczęli mnie traktować jak dziwkę. Prawie sugerowali, że okradł mnie klient. - U kobiet miedzy 25. a 40. rokiem życia występuje bardzo silna potrzeba seksualna i to sprawia, że niemożność jej zaspokojenia staje się szczególnie dojmująca. Dla tych, które nie chcą być z byle jakim mężczyzną, jest to naprawdę trudna sytuacja, zważywszy, że biologia ma swoje wymagania. – twierdzi Zuzanna Celmer, psycholog, terapeuta. Dodaje: - Niektóre mówią mi nieco żartobliwie, że gdyby nie wstyd, byłyby gotowe wyjść na ulicę z transparentem “Potrzebuję mężczyzny!”. Seks samotnych kobiet - radzą sobie różnie Te, które nie potrafią lub nie chcą zawierać przypadkowych znajomości, masturbują się lub korzystają z wibratora, by rozładować napięcie, choć to nie zastąpi to prawdziwego aktu i bliskości mężczyzny. Ale nie chcą o tym mówić. – Nie ma się co dziwić – mówi seksuolog, prof. Zbigniew Lew-Starowicz – Nie opowiadają o tym nawet przyjaciółkom, bo masturbacja czy wibrator to rzecz najbardziej wstydliwa i deprecjonująca; oznacza: “nie stać mnie na związek z mężczyzną”. - Wbrew temu co się powszechnie sądzi, przychodzi tu więcej pań niż panów czy par… Nie wiem jednak, które z nich kupują artykuły erotyczne dla urozmaicenia aktu seksualnego, a które są samotne i traktują wibrator jako “zastępstwo”, bo przecież ich o to nie zapytam - mówi właściciel sklepu erotycznego “Sexappeal” w centrum Warszawy. U niego kobiety kupują przede wszystkim wibratory (jest tu ich bardzo duży wybór, w cenie od 30 do 400 zł), filmy porno i “świerszczyki”. Rzadziej interesują się bieliznę erotyczną. - Przychodzą panie w różnym wieku, nawet po 60-tce - dodaje - Można powiedzieć, że klientek młodych i w średnim wieku jest mniej więcej pół na pół. Widać, że są zdecydowane na konkretny zakup. Starsze są często skrępowane, te młodsze traktują to jako coś zupełnie normalnego. To ja byłem na początku skrępowany, kiedy przychodziły 20-letnie dziewczyny - w wieku mojej córki! prof. Zbigniew Lew-Starowicz, seksuolog - Samotnym kobietom, zwłaszcza na prowincji, jest bardzo trudno, bo w naszym kraju nie promuje się samotności, uważa się ją za coś gorszego, choć w ciągu ostatnich lat wzrosła liczba kobiet dynamicznych, które prowadzą firmy, są niezależne i samotność jest ich świadomym wyborem. Seks samotnych kobiet - szukają znajomości przez Internet Korzystają z biur matrymonialnych. Czasem podrywają taksówkarza, przesypiają się z mężem przyjaciółki, choć “zjadają” je wyrzuty sumienia. Wyjeżdżają na wycieczki i do sanatoriów. Anna, 35 lat, pracownica warszawskiej firmy reklamowej: - Mam spore potrzeby seksualne. W pracy kleją się do mnie faceci - żonaci i samotni, ale ja nie chcę się wiązać z byle kim, bo straciłabym szacunek dla samej siebie. Już raz się sparzyłam, godząc się na spotkania z kolegą z pracy. Nie był w łóżku orłem, a do tego okazało się, że jest plotkarzem. Niestety, opowiadałam mu zbyt dużo o sobie. W pracy przeżyłam kilkumiesięczny koszmar plotek i uśmieszków za plecami. Byłam tak załamana, że zastanawiałam się nad zmianą firmy, ale wytłumaczyłam sobie, że przecież nic złego nie zrobiłam i nie mam się czego wstydzić. Teraz uważam, że tych kilka chwil w łóżku nie było wartych takich cierpień. Mam ładnie urządzone mieszkanie, pracuję po kilkanaście godzin na dobę, chodzę dwa razy w tygodniu do fitness klubu, bo to mnie rozładowuje, ale w końcu wracam do pustego mieszkania i czuję się bardzo podle. Jak ktoś mniej wartościowy… Jeżdżę na wycieczki zagraniczne i to bez znajomych! Zawsze kogoś podrywam, także miejscowych: jesteśmy na wakacyjnym luzie, śpimy ze sobą bez zobowiązań, nikt nas nie zna, można udawać, że jesteśmy parą. Wtedy czuję się najlepiej, bo to tak, jakby seks był wkalkulowany w program wycieczki. Zresztą wszyscy tak robią. No, ale wakacje to trzy tygodnie w roku, a co z resztą?! Anna mówi, że niektóre jej koleżanki chodzą na dyskoteki, gdzie zawsze można “wyjąć” jakiegoś faceta, ale ona nigdy z tego sposobu nie korzystała. Nie lubi hałasu i zamętu dyskotek i nie odpowiada jej to, że stały się “targiem z żywym towarem”. Poza tym uważa, że jest za stara na dyskoteki, chociaż koleżanki mówią, że spotykają tam często nawet kobiety po 40-tce i że po ich zachowaniu od razu można się zorientować po co przyszły... Zuzanna Celmer, psychoterapeuta - W Polsce panuje wręcz kult pary. Już nastolatki są, niby żartem, nagabywane przez ciotki lub wujków czy mają już chłopaka. W innych krajach, nawet w małych miejscowościach np. w Czechach, Austrii czy Niemczech, nikogo nie dziwi, że kobiety same chodzą do pubów, bawią się, ale u nas nie jest to przyjęte, a nawet źle widziane. Seks samotnych kobiet - być "tą drugą" To zapewnia im wprawdzie regularne kontakty seksualne, ale wiele przyznaje, że taki układ łóżkowy jest mało frapujący. Ewa, 38 lat, dziennikarka: - Mam kumpla jeszcze od podstawówki. Jest żonaty, ale jego żona nie jest moją dobrą znajomą, więc mam mniejsze wyrzuty sumienia, że śpię z jej mężem. Spotykamy się dwa, trzy, cztery razy w miesiącu. Przygotowuję coś do jedzenia, spędzamy razem noc, gadamy. Oczywiście, że mi to nie wystarczy, ale to i tak nie jest najgorszy układ. On nie traktuje tego związku na zasadzie: “żona mnie nie rozumie”, tylko jako uzupełnienie przyjaźni, więc to dla mnie mniej upokarzające. Mogę udawać, że to nie tylko układ łóżkowy, ale coś więcej. Raz poderwałam kogoś w barze, ale źle się potem czułam. To żenujące i nigdy nie wiadomo, na kogo się trafi. Poza tym w Polsce jak kobieta siedzi sama w barze, to na ogół jest traktowana jak prostytutka, jest narażona na chamskie uwagi i agresję. Seks samotnych kobiet - samotna pozna pana Samotnej kobiety nie zaprasza się na ogół na imprezy, bo zamężne koleżanki obawiają się odbicia męża – i – trzeba to ze smutkiem przyznać - często jest to obawa uzasadniona. Elżbieta, lat 42, nauczycielka w podwarszawskim miasteczku: - Cztery lata temu się rozwiodłam. Straciłam wtedy wielu znajomych, bo to byli głównie znajomi męża. Wszystkie moje koleżanki mają rodziny, pracują, na kontakty nie ma czasu. Strasznie chciałabym kogoś mieć, lubię i zawsze lubiłam seks. Jednak wychowuję 12-letniego syna i nie mogę sobie pozwolić na nic, co by zaszkodziło mi w pracy albo jego naraziło na wstyd. Nauczyciel na prowincji jest szczególnie “na widelcu”, a poza tym Polska to strasznie kołtuński kraj. Sama do kawiarni nie pójdę, do mieszkania też nikogo nie zaproszę, bo tu wszyscy o wszystkich wiedzą. Gdzie mam kogoś poznać? Na zagraniczne wycieczki mnie nie stać. Byłam raz w sanatorium, które - mam wrażenie - służy nie po to, żeby się leczyć, tylko wyłącznie seksualnym kontaktom. Ja też się na to zdecydowałam, ale to był tylko jednorazowy kontakt. To był mężczyzna o 10 lat ode mnie starszy, miły i czuły, ale nigdy nie napisał ani nie zadzwonił. Dziś mam wrażenie, że już z nikim nie będę i że nic dobrego mnie w życiu nie czeka. miesięcznik "Zdrowie"
samotne matki: genitive samotnej matki: samotnych matek: dative samotnej matce: samotnym matkom: accusative samotną matkę: samotne matki: instrumental samotną matką: samotnymi matkami: locative samotnej matce: samotnych matkach: vocative samotna matko: samotne matki Zaczęło się od tego listu: „Wokół siebie widzę samotnych trzydziestoparolatków. Kobiety również. Bez znajomych, bo znajomi mają już rodziny i zajęty czas wolny. Jak chcesz napisać cos mądrego, to napisz jak wyrwać się z kręgu samotności, a nie kolejny durny wpis o tym, jak wyrwać lalę do ruchania na jedna noc. Zresztą, co za pierdolenie, zamiast iść do klubu wystarczy wejść na Tindera, kobiety po 30-tce są tak rozpaczliwie samotne, że z tej potrzeby bliskości idą do łóżka na drugiej randce.” To nieprawda. Kobiety z samotności chodzą do łóżka już na pierwszej randce. Samotność pojawia się etapami Najtrudniejsze dla kobiety jest, gdy kończy trzydzieści lat. Bo wtedy wie, że opuszcza młodość. A jednocześnie to czas, kiedy jest u szczytu. Kobieta osiąga idealny balans. Ma jeszcze urodę i, w przeciwieństwie do dwudziestolatek, wie, jak ją podkreślić. Zazwyczaj ma swoje pieniądze, jest więc niezależna. Zna już większość repertuaru mężczyzn. Mówi się, że kobieta bezwarunkowo kocha tylko raz. Później nie jest już taka głupia. Trzydziestolatka bezwarunkową miłość ma już za sobą. Zna siebie, zna swoje ciało, wie co należy zrobić, aby było jej dobrze, i również wie, że mężczyzna nie jest potrzebny kobiecie do orgazmu. A czasami wręcz w nim przeszkadza. Jej samotność nie pojawia się od razu, ona przychodzi powoli etapami. Nagle widzi, że jej przyjaciółki nie mają dla niej czasu, albo mają go coraz mniej, bo liczą się ich faceci i dzieci. Nagle czuje, że czas przyspiesza. Że zaczyna oglądać swoje włosy. Okolice swoich oczu. I nie podoba się jej to, co widzi. Jeśli ma tylko urodę, jest jeszcze gorzej. Bo wie, że za chwilę ją straci i nie będzie miała już nic. I zaczyna się bać, że nie zdąży. Kobieta chce się opiekować Kobiety od dzieciństwa wychowywane są w oczekiwaniu na ślub. Wkładają na głowę poszewkę od poduszki, jako imitację welonu, przez lata zastanawiają się, jaką sukienkę założą, kogo zaproszą, jak to będzie wyglądało kiedy będą szły kościelną nawą prosto do ołtarza. I kto się zesra z zazdrości. A tu nagle chuj. A właściwie jego brak. Kobiety podchodzą do tego na dwa sposoby. Pierwszy – wybieram samotność celowo. Kobieta uznaje, że jest ona wpisana w nasze życiorysy. Bo oglądała swoich rodziców, którzy hajtali się w wieku lat 20. A później matka siedziała pod blokiem z wózkiem rozmawiając o najnowszym odcinku Isaury a ojciec siedział z sąsiadem przy piwie, w białej poplamionej koszulce i rozmawiali jak ich wkurwiają w pracy. I ich ona nie chcą tego czego chcieli jej rodzice. O nie nie. Chce lepszego życia. Lepszego związku. Lepszego małżeństwa. Nie do końca wiedząc co to znaczy to „lepsze”. I sposób drugi, gdzie osamotnienie jest dla kobiet poczuciem bezużyteczności. Dorosłam, dojrzałam, zakwitłam, a wokoło nikogo, kto mógłby się tym zachwycić. Jestem kobietą, lecz nie dla mężczyzny. Jestem zaprojektowana na bycie z kimś, a wokół pusto. Jestem bezużyteczna. Kobiety chcą się opiekować. A samotna kobieta nie ma kim. Kupuje sobie, więc, kota. Kot jest prosty w obsłudze i mało wymaga. Z psem trzeba wyjść do ludzi. Z kotem można zostać w domu. Samotna kobieta wstaje rano, kąpie się, coś tam je albo i nie, bo trzeba przecież dbać o linię, choć tak naprawdę nie wiadomo, dla kogo. Idzie do pracy, wraca z pracy, idzie do sklepu, gdzie kupuje jedzenie dla jednej osoby, czyli kilka plasterków jakiegoś pieprzonego sera, chuda szynka, pieczywo Wasa, jeden pomidor, jeden słoik Nutelli (jedna łyżka nie zaszkodzi, prawda?), jajka, jeden kawałek sera camembert. I jedną butelkę wina. Nie jedną. Dwie. Kupuje kosmetyki. Tony ubrań. Jest praca, są znajomi, są przyjaciele, często są podróże gdzieś daleko, są jeszcze imprezy do rana, ale czasami ta kobieta wraca do domu, widzi pusty JEDEN kubek po kawie i zaczyna nie wiadomo dlaczego płakać. Albo widzi na ulicy małego chłopczyka. Ten chłopczyk właśnie dostał swoją pierwszą piłkę nożną. Jest biała w niebieskie łaty. I patrzy na nią wzrokiem pełnym zachwytu. Pochłania ją spojrzeniem, bo jest to absolutnie najpiękniejsza rzecz, jaką widział w swoim życiu. A jej, nie wiadomo dlaczego, chce się nagle płakać. Wtedy pojawia się przyrodnia siostra każdej kobiety. Ma na imię Desperacja. Samotna kobieta zaczyna nagle robić głupie rzeczy. I mógłbym tutaj dużo pisać o seksach w kiblu. O budzeniu się rano w towarzystwie faceta, którego imienia ona nie pamięta. I szukaniu z nadzieją czy w sedesie pływa zdechła meduza prezerwatywy. Ale szkoda na to czasu, bo każda samotna kobieta robiła z mężczyznami lub dla mężczyzn rzeczy, których się wstydzi. Znowu mieć 20 lat i znowu być głupim. Owszem są randki. Dużo randek. Przypominają taśmę w fabryce mleka UHT. „Czym się zajmujesz? Co robią twoi rodzice? Nie lubię tracić czasu. Jak wyglądasz naga? Do mnie, czy do ciebie?” Mężczyźni zdejmują z samotnej kobiety sukienkę. Aby to zrobić czasami obiecują dużo (wystarczy ze powiesz kobiecie o uczuciach, i nagle stają się bezbronne). Zdjąć majtki, dłonie na piersiach, dłonie na tyłku, dłonie na udach, gorący ślad na plecach. Założyć majtki, wrócić do domu. Ona by chciała, aby oni sięgnęli głębiej. Pod mięśnie, pod żyły, pod kości, do brzucha, gdzieś tam daleko w głowę, tak, aby znowu zaparło dech. Targają nią pragnienia. Ma być jeszcze tak, jak w piosence ZAZ. Znowu mieć 20 lat i znowu być głupim. Nie myśleć, nie kalkulować, CZUĆ. Samotna kobieta czuje, że cały czas pływa po powierzchni. Każda z tych relacji jest pusta i płytka. A ona się dusi. Zamyka się w sobie i przestaje próbować, bo po co? Wszyscy faceci są przecież tacy sami. Wredne, egoistyczne, tępe kutasy. Tyle, że mężczyzna z samotnością sobie jakoś radzi, czasami mu ona nawet pomaga, bo pozwala ułożyć kilka rzeczy w głowie. Kobietę jednak samotność powoli zabija. Marta “Jestem chyba statystyczną bohaterką Twoich opowieści – przed czterdziestką, z w miarę dobrą pracą, trochę zakompleksioną, trochę niepewną siebie, bez faceta. Nie wiem, jakie reguły rządzą światem relacji damsko-męskich. Wiem, że gros moich zakompleksionych koleżanek zaraz po liceum znalazło sobie mężów, podczas gdy ja, wówczas rozrywkowa i trochę wyuzdana, do dzisiaj jestem sama. Poczyniłam ostatnio nawet kilka prób ratowania swojego życia – mam na koncie dwie nieudane randki „z Internetu” (nieudane, gdyż na jednym spotkaniu się zakończyły), oraz dwa nieudane stosunki seksualne (po alkoholu, czytaj bez orgazmu).” (…) „Niezależnie od poziomu wieku, u każdej wolnej kobiety, co jakiś czas zapala się lampka ostrzegawcza, która każe zapytać – czy ja sobie w końcu kiedyś, kur….., znajdę faceta…..? A i przede wszystkim, jak to zrobić, aby szukając miłości, nie zostać dziwką?” Jak? W wersji dla osób, które pilnie muszą zrobić pierogi: chodzi o to, aby poznać najpierw siebie, szanować się i domagać się szacunku. Później, nie bać się poznać nowych ludzi. A jeszcze później, potrafić z tym drugim człowiekiem rozmawiać. Naprawdę rozmawiać. A nie śmigać po powierzchni. A teraz to samo, ale w wersji dłuższej. Przestań żyć hollywoodzkim mitem. Nie ma połówek (chyba, że w sklepie monopolowym) W 1996 roku na ekranach kin pojawił się film „Jerry Maguire”. Film ten jest słynny z dwóch rzeczy. Można na nim zobaczyć jak piękna była Renée Zellweger zanim zdecydowała się na dietę zmieniającą rysy twarzy (darzyłem ją w tamtych czasach uczuciem wielkim, aczkolwiek, kurwa, niestety nieodwzajemnionym) oraz jednej sceny. W tej scenie Tom Cruise mówi do Renée: „I love you. You… you complete me.” Czyli: „Kocham cię. Ty mnie uzupełniasz”. I w tym momencie majtki wszystkich kobiet spadły na podłogę i wyznaczony został nowy standard emocjonalny dla naszego pokolenia: druga osoba musi być twoją połówką. Musi cię dopełniać. To naprawdę zajebista koncepcja, że twórca tego burdelu nagle postanowił, że porozdziela i pomiesza ludzi, a następnie niech się kurwa szukają. Czyli nie dość, że musisz kogoś znaleźć to jeszcze ta osoba musi do ciebie idealnie pasować! Ludzi na ziemi jest ponad 7 miliardów. Szansa na wygranie w Lotto to chociaż 1 do 14 milionów. Niezły dowcip, nie? Cała teoria z dwoma połówkami jest chuja warta. Nie ma połówek, chyba, że w monopolowym. Każdy z nas jest całością. Jedni do nas pasują bardziej, inni mniej. A związki, nawet udane, bywają trudne. Jeśli kogoś uraziłem to dobrze, może się otrząśnie. Żeby być z kimś, trzeba wyjść. Z siebie Żeby kogoś poznać, to trzeba się spotykać z ludźmi. Oczywiście można zawsze liczyć na to, że się potknie o leżącego na wycieraczce, zapakowanego w celofan Ryana Gosslinga, ale istnieje dość duże prawdopodobieństwo, że będzie on gumowy. Jeśli kogoś to dziwi, to ja mu nic na to zdziwienie nie poradzę. Na pytanie, gdzie można kogoś poznać, odpowiadam w dupie. Poznawanie ludzi to nie kwestia miejsca, tylko kwestia nastawienia. Otwartości. Spróbuj każdego dnia uśmiechnąć się do pięciu nieznajomych mężczyzn. Jeśli to ci się uda, spróbuj niezobowiązująco porozmawiać z jednym z nich. W windzie. W kawiarni. W pierdolonym klubie modelarskim przy lepieniu messerschmitta. Żeby z kimś być, trzeba mówić nie Produkowałem się już tyle razy pisząc, że aby być z kimś, trzeba najpierw umieć być szczęśliwym z samym sobą, że nie napiszę już na ten temat ani słowa. Za to powiem, coś czego się nie mówi, czyli jak wygląda randka z punktu widzenia faceta. Mężczyzna dzieli kobiety z grubsza na trzy rodzaje: Takie, które pójdą szybko do łóżka, Takie, które żeby poszły do łóżka trzeba się postarać, Takie, które są dla nich potencjalna partnerka. O ostatecznej kwalifikacji decydują szczegóły. Jak się kobieta ubiera (jak pokaże cycki, to znaczy, że jej zależy). Ile pokazuje na zdjęciach profilowych (jeśli pokazuje dużo, to znaczy, że jest łatwa). A później ją testujemy. Jeśli facet na pierwszej randce proponuje: „może kupię butelkę wina i wpadnę do ciebie?”, to znaczy to mniej więcej tyle: pała mi furgocze jak ruski wentylator a ty jesteś łatwą dziunią. Nie jestem facetem na jedną noc. Aż tyle czasu to ja nie mam. Ale przelecieć cię mogę. Uwodzenie to składanie obietnicy bez pokrycia. Co kobieta powinna odpowiedzieć na propozycję spotkania u niej? „Wolę jakiś bar, na wypadek jakbyś mniej wkurzył albo był nudny. Będę mogła wtedy bez problemu uciec.” Mężczyzna, aby zaczął szanować kobietę musi usłyszeć od niej słowo NIE. Aha. Ważna rzecz. Unikaj facetów którzy mówią: kocham cię przed pierwszym orgazmem. Tyle. Jeśli tego nie rozumiesz, to może jest już dla ciebie za późno. Żeby kogoś poznać, trzeba pokazać, kim się jest Im bardziej kobieta nastawia się na szukanie partnera na zawsze, tym mniejsze ma szanse go znaleźć. Nic tak nie śmierdzi dla faceta jak desperacja. Czujemy to na odległość. Czasami, wróć, CZĘSTO to wykorzystujemy. Co tymczasem robi samotna laska? Zamiast myśleć o tym, czy facet po drugiej stronie stołu się jej podoba, zastanawia się czy ona podoba się jemu. A jeśli wypadnę głupio? Czy dobrze wyglądam? A co jeśli on mnie nie pokocha? Tak samo jest później w łóżku. Czy dobrze wyglądam w tej pozycji? Czy jemu jest dobrze? Muszę dobrze wypaść. MUSZĘ. Skoro on jest taki doskonały, to ja muszę też być doskonała. Zdradzę wielki, kurwa, sekret. Nie ma ludzi doskonałych. A nawet jeśli są, to są nudni. Miłość polega na tym, że poznajecie swoje niedoskonałości. Ta druga osoba może cię wtedy zaakceptować, bądź nie. Ale musi wiedzieć kim naprawdę jesteś a nie oglądać fejkową wersję prosto z Insta. Mężczyźni wiążą się z kobietami, które ich rozumieją Jest wiele kobiet z którymi chcemy się przespać, z myślą o kilku się onanizujemy, ale nieliczne nas rozumieją. Z tymi ostatnimi pragniemy być. Z mężczyzną trzeba rozmawiać. Przebić się przez jego warstwy. O czym rozmawiać? A tego to ja już nie wiem. Jeden lubi czekoladę, drugi jak mu nogi śmierdzą. Wiem jedno, masz go w momencie, kiedy szczerze ci opowie, czego się boi. W tej grze jest jednak jeden haczyk. Jeśli się nie otworzysz (a to trudne, bo każdy boi się dostać po raz kolejny kopa w dupę), to druga osoba też się nie otworzy. Naucz się patrzeć na świat zachwyconym wzrokiem Jedną z większych bzdur jakie słyszałem w życiu, jest to, że dookoła nie ma fajnych, wolnych facetów. Odpowiem tak. Ostatnio usłyszałem od znajomego: “Za znudzenie nie odpowiada rzeczywistość, tylko to, że się jej odpowiednio uważnie nie przyglądało.” Świat trzeba cały czas odkrywać. Patrzeć na to, co cię otacza, jakbyś widziała/widział to pierwszy raz”. Ja patrzę. Dajmy na to trzymam w dłoni kobiecą pierś. Widzę, że jest duża. Jest ciepła. Jest blada. Prawie biała. Sutek jest twardy. Sterczy. Jest ciemnobrązowy. Duży. Na lewej piersi jest mały pieprzyk. Mniej więcej trzy centymetry od sutka. Jeśli dotknę językiem kawałka ciała, tam gdzie kończy się pierś, wąskiego fragmentu ciała pod nią, sutek stwardnieje bardziej, a z ust kobiety wydobędzie się jęk. Zamiast piersi, można wstawić las. Morze. Jedzenie. Muzykę. I ludzi. To nie tak, że nie możesz nikogo znaleźć. Po prostu nie patrzysz wystarczająco uważnie. Chcesz więcej takich opowieści? Kup moją nową książkę Gwiazdor . Albo jak masz mi później jęczeć to lepiej nie kupuj. To tylko dla ogarniętych. To nie ja. To WY. Spośród 20 tys. książek wydanych w ubiegłym roku sięgnęliście właśnie po moją. Dzięki!Samotne wychowanie dzieci bywa niekiedy sporym wyzwaniem zarówno logistycznym, jak i finansowym. Osoby opiekujące się swoimi pociechami w pojedynkę mogą liczyć na pewne wsparcie od państwa. Niestety zasiłek dla samotnej matki 2022 jest przyznawany po spełnieniu określonych kryteriów i nie każdy może go otrzymać.
Portal dla samotnych 40-latków 40 lat to ciekawy wiek - ciągle jeszcze młodzi, ale jednak podejście człowieka się zmienia - do życia, do ludzi. Żeby przestać się przejmować co sądzą o nas inni i w pełni korzystać z życia - do tego potrzeba dojrzałości mentalnej, którą z pewnością większość 40-latków już posiada. Ale czasem zdarzają się w takim wieku chwile trudne - czasem jest to niespodziewana śmierć małżonka, czasem trudny rozwód. W takich chwilach człowiekowi raczej trudno jest myśleć o kolejnej szansie dla siebie w kontekście miłości. A przecież miłość pojawia się w każdym wieku! Sprawdzone portale randkowe mogą pomóc czterdziestolatkom w znalezieniu flirtu lub poważnego związku - w zależności na co nastawiona jest taka osoba. Czy w sieci znajdą się w takim razie fajne portale randkowe 40+? Odpowiedź na to w poniższym artykule. Jak znaleźć najlepszy portal randkowy dla 40 latków? Żeby odpowiedzieć na to pytanie, trzeba najpierw ustalić, co jest dla takiej osoby ważne: Czy chcę znaleźć kogoś do flirtowania, czy na poważnie? Czy chcę się spotkać na żywo, czy wystarczą mi rozmowy w sieci? Czy wolę szukać darmowych portali, czy przeznaczam sobie jakąś kwotę na tego typu rozrywkę? Takie pytania warto sobie postawić na początku naszych poszukiwań, żeby potem nie spędzać długich godzin w poszukiwaniu w zasadzie nie wiadomo czego. Czyli - określić swoje potrzeby i założenia, określić ewentualny budżet i możemy przystąpić do działania. Im bardziej i dokładniej określimy, na czym nam zależy, tym lepszych efektów możemy się spodziewać - czyli łatwiej będzie nam znaleźć kogoś do rozmowy chociażby - od rozmowy zazwyczaj się zaczyna. Portal dla samotnych po 40 - jak się po nim poruszać? Spora część 40-latków raczej bez problemów porusza się po sieci. Tutaj więc zależy, jak chcemy traktować taki portal - w związku z powyższymi pytaniami. Jeśli nastawiamy się na flirt, to i profil ustawiamy w ten sposób, aby flirtowi sprzyjał. Nie oznacza to, że należy się podawać za kogoś innego - absolutnie! Po prostu warto zaznaczyć, że jest się otwartym na tego typu znajomości. To też ułatwi poszukiwania innym osobom - będą wiedziały, czy chcą podjąć jakiś kontakt, czy nie. Nastawiając się na poważniejszy związek, portal randkowy 40+ może zaoferować odpowiednich kandydatów czy kandydatki, w zależności od naszych oczekiwań. Jeśli zawężamy chociażby obszar poszukiwania do swojej najbliższej okolicy, trzeba mieć na uwadze fakt, że może nam wyskoczyć o wiele mniej wyników, niż w przypadku szerszych poszukiwań. Większość portali jest raczej prosto zbudowana, dobrze jest sprawdzić jak wygląda rejestracja na takim portalu, jakie dane trzeba podać obowiązkowo i w jaki sposób strona administruje dane osobowe. Można też zwrócić uwagę, czy ten portal jest wygodny w użytkowaniu - niektóre z nich mogą być zbyt “przekombinowane”, co może odbierać radość z poszukiwania drugiej połówki. A przecież to ma być przyjemne doświadczenie. W związku z tym warto sprawdzić, jaki typ portalu najbardziej nam odpowiada - taki z mnóstwem opcji, zakładek i możliwości wyboru, czy raczej przemawia do nas prosta forma, ograniczone opcje i prosty system zakładania konta na takim portalu? Jeśli ustalimy sobie na początku takie punkty, o wiele łatwiej będzie nam znaleźć dla siebie odpowiednią stronę, a dzięki temu zaoszczędzimy też czas, który możemy poświęcić na przeglądanie interesujących profili kandydatów czy kandydatek. Dobry profil na portalu randkowym - co to znaczy? Czym powinien charakteryzować się dobry profil na portalu randkowym? Chyba najważniejsze, to być na tyle naturalnym i szczerym, na ile chcemy/możemy sobie pozwolić. Nie znaczy to, żeby ukrywać coś przed innymi, bardziej chodzi o to, na ile komfortowo czujemy się, żeby podzielić się częścią nas z w zasadzie obcymi ludźmi w sieci. Ludzie potrafią wykorzystać zbyt uczuciowe osoby chociażby, czasem więc warto podchodzić z rezerwą do takich znajomości. To nie znaczy, że trzeba być niemiłym czy ignoranckim. Po prostu chyba najważniejsze, to być ostrożnym w kontaktach i w przedstawianiu siebie. Pisać o sobie prawdę, ale zostawiać trochę aby poznać się z kimś później. Podsumowując, dobry profil w stronach typu portal dla samotnych po 40+ ludzi powinien zawierać: Kilka najważniejszych informacji o sobie, którymi chcemy się podzielić Aktualne zdjęcie - nikt nie lubi być oszukany przez nieaktualne lub mocno wyretuszowane zdjęcie Określenie jakiego typu relacji szukamy. Dzięki tym punktom zbudujemy solidny profil, otwarty na różne opcje i przede wszystkim nie udaje nikogo innego. To z kolei otwiera nam drogę do poznania tak samo szczerych ludzi, nastawionych na takie same wartości i ideały jak my. Warto poświęcić trochę czasu na stworzenie dobrego profilu, bo to może spotkać się z dużym zainteresowaniem potencjalnej drugiej połówki. Podsumowanie Miłość nie zna wieku, przynajmniej w naszej opinii. Prawo do miłości ma każdy, bo każdy tej miłości po prostu potrzebuje. A jeżeli nie szuka stałego związku, to warto sprawdzić, co mają do zaoferowania portale, które specjalizują się wyłącznie we flirtach, czy spotkaniach na jedną noc. Tutaj nie ma górnej granicy wiekowej! Odkrywamy nasze pragnienia, szukajmy szczęścia, dajmy sobie i innym szansę, otwórzmy się na nowe znajomości! Bądźmy też w tych poszukiwaniach rozważni i ostrożni, bo przecież ostrożności nigdy za wiele. Dbajmy o swoje dane i o to, ile ujawniamy obcym osobom, tak aby nie narazić się na jakieś nieprzyjemności. Flirt, miłość, czy platoniczna znajomość w sieci - każdy powinien dostosować swoje zainteresowania do siebie, nie patrząc na to, co mówią inni. FAQ W zależności od portalu, dostępnych jest kilka opcji. Standardową opcją w przypadku rejestracji jest rejestracja dwuetapowa. W tym przypadku, po wypełnieniu formularza, należy odczekać na maila z potwierdzeniem założenia konta. W mailu zazwyczaj jest link aktywacyjny, a po kliknięciu w niego, nasze konto na portalu staje się aktywne. Są też dostępne opcje rejestracji jednym kliknięciem, jak chociażby przez założony profil na Facebooku, Instagramie, czy Google. W zależności od portalu, dostępnych jest kilka opcji. Standardową opcją w przypadku rejestracji jest rejestracja dwuetapowa. W tym przypadku, po wypełnieniu formularza, należy odczekać na maila z potwierdzeniem założenia konta. W mailu zazwyczaj jest link aktywacyjny, a po kliknięciu w niego, nasze konto na portalu staje się aktywne. Są też dostępne opcje rejestracji jednym kliknięciem, jak chociażby przez założony profil na Facebooku, Instagramie, czy Google. Niektóre portale wymagają opłaty za rejestrację. Inne na przykład proponują pakiety abonamentowe, dzięki którym na przykład można wyróżnić swój profil w jakiś sposób, albo uzyskać dodatkowe opcje wysyłania wiadomości bez ograniczeń. Tutaj każdy portal samodzielnie decyduje na ile chce być płatny. Można też wysyłać wszelkie “naklejki” za opłatą, co może zwrócić uwagę kogoś, na kim nam zależy. Niektóre portale wymagają opłaty za rejestrację. Inne na przykład proponują pakiety abonamentowe, dzięki którym na przykład można wyróżnić swój profil w jakiś sposób, albo uzyskać dodatkowe opcje wysyłania wiadomości bez ograniczeń. Tutaj każdy portal samodzielnie decyduje na ile chce być płatny. Można też wysyłać wszelkie “naklejki” za opłatą, co może zwrócić uwagę kogoś, na kim nam zależy. To zależy wyłącznie od osobistych preferencji. Jedni potrzebują trochę czasu, inni są gotowi żeby jak najszybciej się spotkać. Decyzja należy do ciebie i osoby, z którą chciałbyś się spotkać! To zależy wyłącznie od osobistych preferencji. Jedni potrzebują trochę czasu, inni są gotowi żeby jak najszybciej się spotkać. Decyzja należy do ciebie i osoby, z którą chciałbyś się spotkać! To zależy wyłącznie od ciebie, twojego sumienia i jaki masz w tym cel. Pamiętaj, nikt nie lubi być oszukiwany. To zależy wyłącznie od ciebie, twojego sumienia i jaki masz w tym cel. Pamiętaj, nikt nie lubi być oszukiwany. dze, że w niektórych państwach członkowskich matki samotnie wychowujące dzieci stanowiły 6–7,5% (Republika Czeska, Polska, Węgry i Słowenia), a w innych nawet 9% (Estonia, Łotwa)”. Z danych Eurostatu z 2011 r. wynika natomiast, że w Unii Europejskiej samotni rodzice stanowili wówczas 16% rodzin, z czego 13,4% były to samotne matki. wdM0.samotne matki po 40
